Liefhebber

Het nieuwe kabinet wil de vrijstelling van motorrijtuigenbelasting voor auto’s ouder dan vijfentwintig jaar afschaffen, maar de nieuwe staatssecretaris van financiën wil dit toch weer niet. Gedacht wordt aan een 60-dagenkaart of zoiets. Op nu.nl lees ik dat dagelijks gebruik van oldtimers dan niet meer voordelig is, maar dat de liefhebber volledig wordt ontzien.

Dat vind ik raar. Ik rij al sinds 1989 in klassieke auto’s omdat ik een liefhebber ben. Ik doe dat iedere dag, want ik heb niks anders. Ik wíl niks anders. Omdat het veel leuker is om in een klassieke auto te rijden dan in zo’n modern blik. Ik wil mijn auto niet ontzien, want hij is gemaakt om in te rijden.

Zelf hoef ik ook niet te worden ontzien. Ik heb auto’s van veertig jaar oud gehad, waar ik dus geen belasting voor hoefde te betalen, maar daar heb ik nooit om gevraagd. Toen ik mijn eerste klassieke auto kocht, bestond die vrijstelling nog helemaal niet. De auto die ik nu heb is twintig jaar, daar betaal ik gewoon belasting voor.

Nog zoiets raars. Een auto is ineens een klassieker als hij vijfentwintig jaar wordt. De dag daarvoor nog niet. Onzin: sommige auto’s zijn al klassiek als ze van de band rollen, andere auto’s worden het nooit. Dat heeft niets met leeftijd te maken. De term ‘oldtimer’ weer wel, maar zeg nou zelf: een Ford Escort van 1986, is dat een klassieker?

Ja, er zijn mensen die een oude Volvo of een oude Mercedes kopen om onder de belasting uit te komen. Er zijn ook mensen die om dezelfde reden een Toyota Prius kopen. Die Priuskopers zijn dan zogenaamd milieuvriendelijk, maar ze gaan wel heel hard op de snelweg rijden met hun lelijke  hok, waarvan de productie het milieu recentelijk enorm heeft vervuild. Terwijl de koper van de oude Volvo milieuonvriendelijk heet te zijn, omdat het brandstofverbruik wat hoger ligt, maar die oude Volvo gaat al vijfentwintig jaar of langer mee. Duurzaamheid heet dat.

Laat ze de vrijstelling maar afschaffen en die 60-dagenkaart invoeren. De wáre liefhebber wordt dan niet ontzien, maar dat hoeft ook niet: hij rijdt in een leukere auto dan de rest en spaart volkomen onbaatzuchtig het milieu omdat er voor hem geen nieuwe auto hoeft te worden gemaakt. Daar heeft hij best een bedragje per kwartaal voor over. En er is niemand meer die tegen hem zegt ‘dat het zeker wel lekker goedkoop is’, wat  het trouwens zónder motorrijtuigenbelasting ook al niet was.

De ándere liefhebber, die liever poetst dan rijdt en misschien meerdere auto’s heeft, betaalt alleen als hij de klassieker gebruikt en hoeft zijn hobby niet op te geven. Ook deze liefhebber wordt natuurlijk niet volledig ontzien, zo’n kaart is niet gratis, maar je moet er iets voor over hebben.

De ‘misbruiker’ valt door de mand en zet zijn auto te koop, wat leuk is voor de liefhebber. De Priusrijder, die natuurlijk óók moet gaan betalen, heeft een groter probleem. Want wie wil er dán nog zo’n landschapsvervuilend gedrocht?